Kębłów to wieś leżąca między Polkowicami a Rawiczem- jej nazwa pochodzi od staropolskiego słowa kębeł, kębłać- karmić. W XIIIw wchodziła w skład dóbr klasztoru w Trzebnicy. Z końcem tego wieku rycerz Pribko Cristoborowicz przeprowadził lokację wsi na prawie niemieckim. Przed II wojną światową była to popularna wieś letniskowa, której ostatnim właścicielem był Robert Schaff.
W Kębłowie w XVIw znajdowała się siedziba szlachecka- budynek drewniany i nie można podać daty powstania dworu murowanego, ale wiadomo, że w 1667r właścicielem pałacyku w Kębłowie był Christoph Friedrich von Rotkirch. W 1897r przebudowano go w neorenesansową rezydencję.
Ze zdjęć i opisów wiadomo, że był to budynek dwukondygnacyjny na planie prostokąta pokryty łamanym dachem. W rogach posiadał cztery cylindryczne wieże- alkierze nakryte stożkowymi hełmami. W centrum elewacji frontowej widoczny był ryzalit z portalem wykończonym trójkątnym szczytem ozdobionym zegarem. Nad szczytem uwagę przykuwała czworoboczna wieżyczka z ostrosłupowym hełmem. Przed pałacem znajdował się podjazd z dużym, ozdobnym trawnikiem, a od folwarku oddzielało go ogrodzenie oraz drzewa.
W połowie XVIIIw dzięki Ernstowi von Prittwitzowi powstał w Kębłowie również ogród, w 1782r wytyczono w lesie na obrzeżu wsi dróżki, które wiodły przez dolinki i wzniesienia, a ich ślady pozostały do dziś. Znajdowały się tam liczne źródełka. Poza tym w 1845r wspomniany był park, ale dziś nie można powiedzieć, czy chodziło o ten powstały w lesie, czy przy pałacyku.
W 1943r pałac kupił Niemiecki Urząd Pocztowy, a gdy do wsi weszła Armia Czerwona podpaliła go. Rozpadające się resztki dawnej rezydencji ostatecznie rozebrano i nie ma po nim śladu. Wiadomo gdzie pałac stał: w południowo- wschodniej części folwarku i zwrócony był fasadą w stronę dziedzińca folwarcznego. Na jego miejscu w latach 50tych XX w wybudowano domki jednorodzinne.
Archiwalne zdjęcie udostępniono dzięki fotopolska.eu