Mniej więcej w połowie drogi między Kietrzem a Baborowem leży Raków, który jako Rachow wspomniano już w 1223r. Znajdował się wówczas w granicach Margrabstwa Moraw, po czym od 1269r do końca XVw znalazł się w utworzonym Księstwie Opawskim stając się następnie częścią Górnego Śląska.
Wśród późniejszych nazw wymieniono obecną w XIV i XVw oraz Rakov i Rackau przed II wojną światową. Podobno nazwa wywodzi się od żyjących w rzece Cynie raków, które wyginęły, odkąd wpuszczano do niej ścieki z Branic i Głubczyc. Raka umieszczono nawet na pieczęci wsi.
Majątek w Rakowie zaliczano do rycerskiego. Na początku XVIw był w rękach Anny von Carvin. Następnie w 1666r panem na Rakowie i niedalekich Szczytach był Krzysztof Dressler von Scherffenstein. Od 1700r dość często zmieniali się właściciele, wśród których wymieniono: Katharine von Larisch, różnych włościan od 1745r, następnie od 1784r Sebastiana von Kehler’a i jego syna, który zbył dobra na rzecz Rudolfa Miketta (1830-1864).
Kolejnym był Gustaw Schön w latach 1864-1867 oraz pan Früson między 1867 a 1869 rokiem. Ostatnim właścicielem dóbr był od 1869r Friedrich Latzel, do którego w 1882r należał też Baborów i Maciowakrze. Po jego śmierci w 1919r majątkiem władała pochodząca z tej rodziny Elizabeth von Köller i jej mąż Franz, których wspomniano w dokumentach jeszcze w 1930r. Przed 1937r Raków trafił do spadkobierców rodzinnych Latzel mieszkających w Twardawie.
Raków w XIXw posiadał młyn, rzeźnię, dwie piekarnie, dwa sklepy spożywcze oraz gospodę i gorzelnię, a na początku kolejnego stulecia uruchomiono mleczarnię.
We wsi w 1784r działał folwark oraz urządzono pierwszą szkołę uczącą dzieci w jednym z pokoi udostępnionych przez von Kehler’a. Szkołę z prawdziwego zdarzenia zaczęto budować w 1844r i pierwsi uczniowie rozpoczęli naukę w 1851r. Rosnąca ilość dzieci wymusiła powstanie drugiej szkoły w 1911r, gdzie prócz dwóch klas urządzono dwa mieszkania dla nauczycieli.
W 1904r postawiono też gotycką kaplicę, która zastąpiła wcześniejszą rozebraną ze względu na zły stan. Dzięki dziedziczce wyposażono nowe miejsce dla wiernych. Ponadto od 1922r wieś miała własny cmentarz.
Nieistniejący już dwór w Rakowie od 1920r stał niezamieszkały.
Z nielicznych informacji mówiących o jego historii można dowiedzieć się, że najwcześniej wspomniano go dopiero w pierwszej połowie XIXw.
Była to niewielka, dwukondygnacyjna budowla powstała na planie prostokąta pokryta w centralnej części dwuspadowym dachem. Główne wejście zdobił balkon wsparty na kolumnach. Szczyt tej części budowli wykończono trójkątnym przyczółkiem ozdobionym zegarem. Niewielka rezydencja stała w otoczeniu parku i ogrodu.
Kiedy w 1945r na tamte tereny przyszli czerwonoarmiści, spalili nie tylko dwór, ale także gospodę i rzeźnię. W krótkim czasie dobra znacjonalizowano przekazując gospodarstwo pod zarząd PGRu. Nie wiadomo, kiedy rozebrano pozostałą ruinę, ale postawiono dodatkowe budynki gospodarcze. Dziś dawny majątek rodziny Latzel jest własnością Kombinatu Rolnego z Kietrza, a dwór w Rakowie możemy zobaczyć jedynie na fotografiach udostępnionych dzięki Fotopolska.eu.