Każdy region Polski posiada swoje zabytki: jeden ma ich więcej, inny mniej. Opolszczyzna należy do tych, które są usłane takimi miejscami tylko często trzeba je odkryć. Szukając kolejnej miejscowości, w której można coś ciekawego zobaczyć trafiłam do Ulanowic.
Ulanowice to wieś leżąca na północ między Nysą a Otmuchowem.
Historią sięga średniowiecza i została wymieniona jako wieś na polskim prawie w łacińskiej księdze spisanej w latach 1295- 1305, w zlatynizowanej formie Ylyanovitz. Tam znajduje się zniszczony dwór zwany również pałacem, o którego historii niestety jest bardzo niewiele.
Renesansowy dwór w Ulanowicach powstał na przełomie XVI i XVIIw a w połowie XVIIIw został przebudowany na styl barokowy. Nie wiadomo mi kto był jego fundatorem.
Budynek jest niewielki, dwukondygnacyjny i zbudowany na planie prostokąta. Wykonano go z kamienia i cegły oraz otynkowano. Otacza go niewielki park, który dziś jest jedynie wspomnieniem.
W zarośniętym parku znajduje się kamienna figura Boga Ojca z 1724r. Nie wiadomo kto go wykonał, ale legenda mówi, że został postawiony przez ludność jako dar za wysłuchane modlitwy o koniec zarazy, która dziesiątkowała okoliczna ludność.
Po II wojnie światowej dwór należał do Kombinatu Rolnego, a następnie do Agencji Nieruchomości Skarbu Państwa.
W 1998r został sprzedany osobie prywatnej.
Dwór nie jest jeszcze w najgorszym stanie i widać, że posiada nowy dach i szkoda, że nie mogłam wejść do środka, bo wnętrze pokazuje prawdziwy stan obiektu. Można go zobaczyć jedynie z zewnątrz a na uwagę zasługuje zdobienie nad drzwiami wejściowymi.