Między Prochowicami z zamkiem a Lubiążem z pięknym dawnym Opactwem Cystersów leży wieś Rogów Legnicki, gdzie próżno szukać pałacu – niegdysiejszej siedziby właścicieli majątku.
Dawna nazwa wsi- Rogau wywodzi się najprawdopodobniej od słowiańskiego słowa róg lub ma związek z polskim słowem rogacz. Obecną nazwę wieś zyskała po zakończeniu II wojny światowej.
Najwcześniejsze wspomnienie Rogowa pochodzi z 1252r, kiedy Wawrzyniec- biskup wrocławski zatwierdził na rzecz klasztoru z Lubiąża dziesięcinę. Wieś należała do Cystersów od końca XIIIw do 1810r, gdy po konfiskacie dóbr kościelnych wszystkie majątki przeszły pod władanie państwa.
Po tym zdarzeniu, od połowy 1816r, majątek nabył Christian Rother pełniący urząd tajnego radcy oraz ministra finansów Prus. Po jego śmierci dziedziczył syn- Julius, któremu nadano w 1837r tytuł szlachecki i odtąd przed nazwiskiem widniało „von” potwierdzające szlachectwo. Wraz z jego śmiercią w 1874r majątek przypadł drugiemu w kolejności synowi- Willemu.
Pałac w Rogowie Legnickim ufundował z początkiem XIX stulecia Christian Rother. Prace zlecono znanemu architektowi Carlowi Friedrichowi Schinkl’owi, dzięki któremu powstał dwór w modnym w owym czasie stylu. Założone w jego otoczeniu park i ogród zaprojektował główny dyrektor ogrodów królewskich- Peter Joseph Lenne.
Z udostępnionej przez fotopolska.eu fotografii jednej z sal można domniemywać tylko jak wyglądały pozostałe wnętrza. W tym pomieszczeniu uwagę przykuwa marmurowy orzeł pożerający lwa. Figura mierząca 84cm była dziełem Christiana Raucha i została wykonana w 1847r. Nie wiadomo jakie były wojenne losy budowli, którą w 1945r razem z majątkiem znacjonalizowano, a którą jeszcze w 1956r można było zobaczyć jako niezamieszkałą i niszczejącą.
CIEKAWOSTKA
Znalazłam informację jakoby na mapie z połowy XIXw dopatrzono się stojącej nieopodal pałacu innej budowli reprezentacyjnej. Przypuszczalnie była ona starsza niż ta projektu Schinka i posiadała półkolista salę balową.
W majątku, w Rogowie Legnickim, w XIXw znajdowały się dwa folwarki. Ponadto we wsi działała kuźnia, gorzelnia, dzieci uczyły się w katolickiej szkole, a wolny czas mieszkańcy mogli spędzić w umiejscowionej za wsią karczmie.
Dziś po dawnym założeniu pałacowo- parkowym pozostał park, nieprzypominający dawnego, a w miejscu siedziby rodziny von Rother stoją dziś zabudowania. Dawny widok wsi uwieczniono na nielicznych fotografiach udostępnionych dzięki fotopolska.eu.