Przy drodze wiodącej z Legnicy do Prochowic leży Spalona– wieś wspomniana już z końcem XIIIw jako Lyomrici Villa.
Wśród kolejnych nazw odnotowano: Heynrichsdorf, Henrici Villa, Heinersdorf, Hennersdorf i tłumaczono ją jako wieś Heinricha. Po wojnie widniała najpierw jako Hulewicze, by ostatecznie otrzymać obecną- Spalona.
W VIIIw majątek w Spalonej podzielono na dwie części: Górny i Dolny. Wśród właścicieli w XVIIIw odnotowano rodzinę von Richthofen oraz Johanna Niclovisa, a w następnym stuleciu: von Berga oraz rodzinę Schubert.
Przed II wojną światową Spalona należała do Heinricha Thomasa z Jaśkowic Legnickich. W owym czasie we wsi znajdowała się szkoła, kościół, dwa folwarki, pałac oraz działały: browar, gorzelnia i dwie karczmy. Poza tym hodowano tam merynosy.
Nieistniejący już pałac w Spalonej był niewielką, dwukondygnacyjną budowla pokrytą czterospadowym dachem, przy której założono park i ogród. Podobno kiedy Spaloną wyzwoliła Armia Czerwona, w pałacu utworzyła sobie siedzibę. Opuściła go w 1947r i nic nie wiadomo o stanie budowli, której remontu podobno się podjęto. Nie wiadomo też, co się stało i kiedy ostatecznie pałacyk zniknął z krajobrazu Spalonej. Dziś pozostały po nim nieliczne fotografie udostępnione dzięki Fotopolska.eu.