W niewielkiej odległości na południowy- zachód od Kietrza leży Lubotyń. Najwcześniejsze wspomnienie wsi w dokumentach pochodzi z 1262r, kiedy zwała się Lupyum i była pod władaniem Margarbstwa Moraw.
Później widniała jako: Luptyn, Luptin, Liptýně czy Liptin. Nazwa ma najprawdopodobniej związek z imieniem właściciela, niejakiego Lubota. Przysiółkiem tej wsi jest Lubotyń- Kolonia. Po wojnach śląskich z połowy XVIIIw tamten kawałek ziemi znalazł się pod władaniem pruskim.
Jako pierwszego udokumentowanego właściciela majątku wymieniono Ulryka von Hochenbuch’a, który spieniężył wieś w 1262r Heinrichowi z Osoblahy. Nim minął XIIIw majątek trafił do braci von Nemse. Od XV do XVIIIw dość często zmieniali się właściciele dóbr aż do 1725r kiedy stały się własnością barona von Poppen’a. Jego wnuczka wychodząc za mąż za hrabiego von Sobeck’a w 1776r wniosła majątek w wianie powiększając dobra rodziny von Sobeck.
Po nich dziedziczył syn- hrabia Jan Karol Antoni.
Niestety dobra zaniedbano i zlicytowano w 1828r, i tym sposobem trafił do Karola Macieja von Rudziński’ego. Nowy właściciel nie tylko przyczynił się do zadbania o swoją nową posiadłość rozbudowując dwór, który otoczył park z bażanciarnią. Powiększył także gospodarstwo zakładając dwa folwarki: Karlshof i Konstanzenhof. Ponadto majątek zyskał gorzelnię i browar oraz wykonano prace nad powiększeniem młyna.
CIEKAWOSTKA
Karol Maciej Gabryel von Rudziński zyskał tytuł szlachecki. Poślubił Antoninę Heintz, która dała mu czterech synów. Owdowiał i ożenił się ponownie z Konstancją Hilvety, z którą doczekał się sześciorga dzieci.
Tak więc, gdy zmarł w 1865r było między kogo dzielić zostawione dobra. Lubotyń otrzymał ich syn Alfred, a wdowa zamieszkała w willi w Krawarzu (Kravař). Kolejnym dziedzicem był syn Alfreda- Albin, po śmierci którego dziedziczyła żona. Przed II wojną światową odnotowano w 1937r Augusta Englisch’a, który był ostatnim właścicielem posiadłości przed 1945r.
Po II wojnie światowej majątek znacjonalizowano i wszystkie grunta trafiły pod zarząd PGR-u. Po upadku gospodarstw przejęła je Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, a dziś pozostałości należą do Agencji Nieruchomości Rolnych.
Dwór doprowadzono do ruiny i nie ma dziś po nim innego śladu jak tylko widok uwieczniony na fotografii udostępnionej dzięki Fotopolska.eu. Odnośnie folwarków to do dziś pozostał porzucony w ruinie Folwark Konstnzenhof.
Podobno już w średniowieczu w niewielkiej odległości od wsi, na wzniesieniu, stała warownia. Dwór w Lubotyniu, który widoczny jest na archiwalnych fotografiach, ufundował w miejscu wcześniejszej budowli, w 1837r Karol von Rudziński. Był to niewielki budynek dwukondygnacyjny na planie prostokąta. Pokrywał go dwuspadowy dach z powiekami. Od frontu znajdowały się podwójne schody tarasowe wiodące do parku. Nie wiadomo w jakim stanie przetrwał II wojnę światową i kiedy ostatecznie zniknął z terenu wsi.