W okolicy Legnicy można trafić nie tylko do mniej lub bardziej zadbanych zamków czy pałacyków, ale są tam też i takie, po których jedynym wspomnieniem są nieliczne fotografie. Tak jest niestety z nieistniejącym pałacem w Spalonej oraz po sąsiedzku- pałacem w Szczytnikach nad Kaczawą.
Pierwszy raz wieś wspomniano w 1285r. Wśród nazw w XIVw widniała jako Syldar i Schildern, a w następnych stuleciach: Grossen Schildern, Polnischen Schildern oraz Pohlschildern. Jej nazwa nawiązuje podobno do staropolskiego słowa szczyt- tarczy i wzięła się od wytwarzanych w dawnych czasach przez miejscową ludność tarcz dla drużyny książęcej. Krótko po wojnie nadano jej nazwę Polana, by w niedługim czasie zmienić na obecną, choć potocznie nazywano wieś również Szczytnikami Dużymi.
Wśród właścicieli najwcześniej wspomniano Jakoba von Niebelschütza, po którym w 1660r nastał Hans von Hochberg piastujący urząd radcy Księstwa Legnickiego. Kolejni byli: baronowie von Czettritz-Neuhaus, Elisabeth von Hardenberg (1830), hrabia Wilhelm von Hagen (1864) oraz rodzina von Oheimb.
Nieistniejący barokowy pałac w Szczytnikach nad Kaczawą ufundował w 1713r hrabia von Hochberg. W jego sąsiedztwie znajdowały się zabudowania gospodarcze, w których miejscu podczas prac z początku XIXw utworzono spory park. Tam też dla rodziny von Oheimb postawiono grobowiec, po którym zachował się krzyż. Pałac uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej po czym został rozebrany.
Dziś jego wygląd przypomina litografia Alexandra Dunckera oraz nieliczne fotografie udostępnione dzięki Fotopolska.eu.
Wieś prócz pałacu posiadała szkołę, 2 młyny wodne, a ludność hodowała merynosy. Pracę dawał tartak jak też w fabryka będąca do 1934r filią fabryki fortepianów Arthura Franke z Legnicy, a następnie fabryką mebli. Poza tym działał browar, gorzelnia, 4 karczmy i zajazd. Z końcem XIXw poprowadzono linię kolejową wiodącą z Kobylina do Legnicy, co sprawiło, że Szczytniki stały się popularnym miejscem wypoczynku nie tylko dla Legniczan.
CIEKAWOSTKA
Na obrzeżu wsi, na niewielkim wzniesieniu, postawiono w 1896r pomnik upamiętniający Otto von Bismarcka. Wykonano go z kamienia i miał kształt piramidy. Ponadto po zakończeniu I wojny światowej innym pomnikiem uczczono mieszkańców wsi, którzy w jej trakcie zginęli. Oba zlikwidowano po II wojnie światowej.