Między Strzelinem a Ziębicami, wiedziona na spotkanie kolejnego ciekawego miejsca, trafiłam do wsi Witostowice. Pytając o tamtejszy zamek zostałam skierowana do sołtysa po klucz, bo zamek jest własnością prywatną i właściciel pozwala go zobaczyć. Wchodząc do zamku przeszłam przez dwa mosty i portal bramny, dochodząc do którego minęłam barokową figurę Jana Nepomucena i pozostałe dworskie budynki. Zamek składa się z trzech skrzydeł, dziedzińca wewnętrznego oraz cylindrycznej wieżyczki.
Witostowice to jedna z najstarszych osad na Śląsku. W podaniach wiadomo, że istniał tam gród obronny Ślężan- jeden z piętnastu, które do nich należały. Tam właśnie dane mi było zobaczyć nizinny zamek nawodny, który jest jednym z najciekawszych tego typu obiektów na Śląsku. 
Z lokalizacji można wnioskować, że dawno temu pośród bagien , nad stawem , w trudnodostępnym miejscu mieściła się jakaś kryjówka, która z czasem została przekształcona w obiekt obronny.
Z dokumentów historycznych wiadomo, że pierwszym właścicielem tego miejsca był w latach 1250- 1266 niejaki Jan, syn Żerucha. 
O zamku książęcym zbudowanym z cegły i kamienia, otoczonym podwójnym murem i fosą, pierwszy raz wspomniano w 1331 kiedy należał do księcia ziębickiego Mikołaja Małego.
Z tamtej budowli do dziś zachowała się kwadratowa wieża oraz fosa zewnętrza, która do dziś wypełniona jest wodą z dopływów Oławy co sprawiło, że warownię nazwano zamkiem na wodzie. Wpadłszy w kłopoty finansowe, książę ziębicki zmuszony został do zastawienia go rycerzowi Piotrowi von Domanz.
W latach 1463- 1497 zamek w Witostowicach należał do rodziny Stoszów. XVIw przyniósł modę na renesansowe rezydencje , która nie ominęła zamku: został wzmocniony i rozbudowany, powstały fortyfikacje z wałów ziemnych, dobudowano basteje i powstały dwie fosy. W XVII w został dodatkowo otoczony murami obronnymi, które podczas wojny 30- sto letniej były schronieniem dla okolicznej ludności.
Po śmierci ostatniego z rodu Stoszów zamek przechodził po kolei we władanie kilku śląskich rodów, aż do 1738r, kiedy to stał się własnością Cystersów z pobliskiego Henrykowa. W II połowie zamek nawiedził pożar i odbudowa po nim sprawiła, ze budowla zmieniła swój wygląd. 
Cystersi nie cieszyli się długo ze swej własności, bo w wyniku sekularyzacji od 1812r utracili swoje dobra, a zamek przeszedł we władanie władców pruskich a następnie książąt Sachsen- Weimar. Rezydencja otrzymała nowych właścicieli i nowy wygląd, który sprawił, że zamek częściowo stracił swój renesansowy wygląd i walory obronne.
W II połowie XIXw został on poddany kolejnym przeróbkom, przebudowom i taki jego ogólny wygląd pozostał do dziś. Podczas II wojny światowej nie był zniszczony, a dopiero po jej zakończeniu kiedy stał się własnością PGR-u urządzono w nim mieszkania i magazyny. Nie dbano o niego i został kompletnie zdewastowany. Dopiero w latach 1969- 1970 przeprowadzono jego remont.
Od 1994r zamek posiada właściciela, który nie tylko zabezpieczył obiekt, ale również wykonuje w nim drobne prace remontowe i widać, że o niego dba sołtys i mieszkańcy wsi. Właściciel zezwala, by w przyzamkowej kapliczce odbywały się msze.
Zamek w Witostowicach jest ciekawym miejscem i cieszę się, że dzięki uprzejmości żony sołtysa otrzymałam klucz i mogłam choć chwilę tam spędzić. Zajrzałam w każdy możliwy zakamarek i tylko szkoda, że wnętrza były zamknięte.
Warto nadjechać tam będąc w okolicy, bo naprawdę mamy piękne miejsca, które powoli przywracane są do dawnej świetności.
Archiwalne zdjęcia dodano dzięki Fotopolska.eu
Galeria
