Konary to wieś leżąca między Otmuchowem a Strzelinem, znana kiedyś jako Kunern. Należała do Księstwa Świdnickiego, a jednym z pierwszych właścicieli majątku w XIVw był wójt Ziębic- Konrad von Reichenbach.
Od 1502r Konary były podzielone na dwie części: Dolne i Górne, każde miało swoich właścicieli, którzy dość często się zmieniali. Ponownie obie części wsi połączył w 1712r Abraham Friedrich von Sebottendorf.
W niecałą dekadę majątek zmienił właściciela i został nim Johann Ernst von Lohenstein , od którego dobra przejął w 1737r Palle Maximilian von Gaffron i w rękach tej rodziny był do połowy XIXw. Ostatnim właścicielem Konar do końca II wojny światowej był doktor Ernst Heinrich Heimann.
Pałac w Konarach zbudowano około 1736r dla Johanna Ernest von Lohensteina . W 1921r spłonął, ale już za rok był odbudowany przez rodzinę Heimann zyskując neobarokowy styl.
Dwukondygnacyjny budynek murowany nakryty jest wielospadowym dachem z powiekami i szczytami, nad którymi umieszczono wieżyczkę. Między kondygnacjami znajduje się gzyms, a okna obramowano. Pałac posiada podjazd i główne wejście w centralnym ryzalicie, nad którym znajduje się balkon wsparty na dwóch kolumnach. Drugie wejście do rezydencji prowadzi od strony parku, do którego również wiodą schody. W pałacu znajduje się kaplica.
Za pałacem w połowie XIX w powstał park krajobrazowy, w którym rośnie wiele ciekawych drzew: dęby szypułkowe, klony srebrzyste,platan klonolistny. Zachowała się tam również część stawów.
Obok rezydencji stoją budynki gospodarcze oraz dworski spichlerz zbudowany w latach 1763- 1765. Nad wejściem do niego uwagę przyciąga kartusz herbowy właścicieli z datą upamiętniająca rozpoczęcie budowy.
II wojna światowa oszczędziła pałac w Konarach, za to po jej zakończeniu podzielił los podobnych sobie budowli: został znacjonalizowany, nie oparł się grabieży i zniszczeniom. Obecnie stanowi własność prywatną i został w nim utworzony hotel.
Odrestaurowane zabytkowe pomieszczenia cieszą oczy, podobnie jak otaczający go park i trwające prace w znajdujących się w jego pobliżu zabudowaniach.
Ciekawe miejsce przykuwa uwagę podobnie jak stare drzewa znajdujące się w parku i cieszy, że kolejnemu miejscu przywrócono jego dawną świetność.
