Państwo: Czechy
Kraj: Morawsko-Śląski
Powiat: Bruntál
Przekraczając naszą południową granicę, w odległości 30km na zachód od Branic leży Bruntál. Rozwój miejscowości umożliwiały znajdujące się w okolicy kopalnie złota, srebra, ołowiu i miedzi. Stąd tez postać górnika w herbie miejscowości.
Miejscowość datowana jest na XIIIw i pierwsze jej wspomnienie pochodzi z 1223r, kiedy była we władaniu króla Czech. Następnie należała do książąt opawskich i kiedy popadli oni w kłopoty finansowe, zastawiono leżący w granicach Księstwa Karniowskiego Bruntál, w połowie XVw Hynkowi von Würben. Na początku kolejnego stulecia rodzina ta wykupiła miejscowość czyniąc ją stolicą Wolnego Państwa Stanowego.
Po śmierci Bernarda z Wierzbna w 1529r, w którego rękach była połowa Bruntála, Heraltice oraz Hlučin; majątki rozdzielono pomiędzy jego trzech synów. Wówczas Bruntál trafił do Jana II. Kolejny z rodu, ale tym razem władający majątkiem w Heralticach, nabył dobra w 1617r. Janowi z Wrbna nie było dane nacieszyć się nimi za długo, bo w przeciągu czterech lat cesarz skonfiskował mu majątek za poparcie przeciwnika. Wówczas trafił on w ręce Zakonu Krzyżackiego. Niestety ich władanie majątkiem zbiegło się w czasie z wojną 30stoletnią. Najpierw w 1626r miasto zajęło wojsko duńskie, w kolejnym roku odbite zostało przez wojsko cesarskie, które następnie zostało przegonione przez Szwedów w 1642r.
Po zakończeniu trwającej 30 lat zawieruchy, majątek bruntalski powrócił w ręce krzyżackie. Kiedy w 1866 wybuchła woja austriacko- pruska Bruntál zajął pruski okupant, który w pałacu urządził lazaret. Krzyżacy byli w posiadaniu majątku do 1918r, kiedy utworzono Czechosłowację i majątek zakonny znacjonalizowano. Po odwołaniu się Zakonu do Międzynarodowego Trybunału w Hadze przywrócono im dobra, jednakże nie na długo, bo kiedy III Rzesza zaanektowała Czechosłowację taki sam los spotkał Krzyżackie dobra.
Po zakończeniu II wojny światowej, miasto zajęli czerwonoarmiści. Mieszkańcy pochodzenia niemieckiego zostali wysiedleni, a majątek upaństwowiono i pałac trafił do Ministerstwa Rolnictwa.
Zamek w Bruntálu pojawił się w dokumentach po raz pierwszy w 1506r, ale datowany jest najprawdopodobniej na XIVw. By wzmocnić obronność warowni otoczono ją fosą, nad którą przerzucono most zwodzony wiodący wprost do głównej bramy. W połowie XVI stulecia Jan II Starszy z Wrbna poddał warownię przebudowie, którego syn poczynił kolejne prace, które dokończył z kolei w 1608r jego syn.
Tym sposobem zamek stał się renesansową rezydencją. To wówczas dziedziniec ozdobiły arkadowe krużganki i z tego czasu pochodzi wieża z zachodniego skrzydła. Kolejne prace miały miejsce w 1652r dzięki krzyżackiemu namiestnikowi Augustynowi von Lichtenstein’owi. W XVIIIw również podjęto prace przekształcając go w barokową rezydencję czyniąc zamek pałacem. W kolejnym stuleciu budowla zyskała freski, a dziedziniec ozdobiła neorenesansowa fontanna z herbami wielkich mistrzów i namiestników krzyżackich.
W jednym ze skrzydeł znajduje się zamkowa kaplica. Datowana jest na 1630r, a jej obecny wygląd zyskała podczas prac z XVIIIw. Ściany świątyni zdobią obrazy Jana Jabloneskeho z 1768r.
Wśród pałacowych wnętrz ozdobionych barokowymi i rokokowymi dekoracjami zobaczyć można Salę Audiencyjna oraz Zieloną, Salon Orientalny i Holenderski, gabinet wielkiego mistrza zakonu oraz zbrojownię, bibliotekę jak też jadalnię i sypialnię wielkich mistrzów. Sale znajdujące się na drugim piętrze zdobią obrazy niderlandzkich, niemieckich i włoskich malarzy.
Powojenne prace remontowe przeprowadzono dopiero w latach 50tych XXw, po czym w jego wnętrzach urządzono muzeum, które do dziś stoi otworem dla zwiedzających. Nim minęło XXstulecie pałac w Bruntálu poddano jeszcze dwukrotnie pracom remontowym. Budowla na planie trójkąta posiada trzy skrzydła: dwa prostokątne oraz łączące je półkoliste, domykające. Trzykondygnacyjne zabudowania pokrywają dwuspadowe dachy. Uroku budowli dodają stojące w rogach wieże. Główne wejście zdobi balkon wsparty kolumnami oraz kartusz herbowy.
Pałac stoi w otoczeniu parku założonego w XVIw, który był poddawany pracom z XVII i XIXw. Jego ozdobą są XVIII i XIXstowieczne rzeźby z piaskowca oraz alejki z ławeczkami. W obrębie parku dojrzeć można resztki niegdysiejszych miejskich murów.