pałac w Mazurowicach

 
Przy głównej drodze z Lubina do Środy Śląskiej przejeżdża się przez Mazurowice, które jako Masorouicz wspomniano w 1358r. Przed II wojną światową wieś nazywała się Maserwitz, a obecną nadano jej w 1946r.
 

Pierwszym wymienionym w 1506r właścicielem wsi był Hans von Redlitz. Później byli: von Falkenhain’owie, (XVIw); Hans von Rotkirch (1721), po którym dziedziczyła żona, a następnie córka; Karl Ernst von Bibra (1786) i jego spadkobiercy oraz porucznik von Hertell (1843). Po nim od połowy XIXw do lat 30tych XXw jeszcze częściej zmieniali się posiadacze majątku, których naliczyłam prawie dziesięciu do momentu, kiedy w 1937r przeszedł pod zarząd Spółki Ziemskiej z Berlina i Kas pożyczkowych ze Środy Śląskiej. Wówczas dobrami zarządzali pełnomocnik i inspektor. Nawet las i gorzelnia miały swoich administratorów.
 

Już pod koniec XVIIIw we wsi działał folwark, młyn, kuźnia, wiatrak, browar, gorzelnia i znajdowała się tam też siedziba szlachecka wspomniana w latach 40tych XIXw. W 1865 ówczesny właściciel Mazurowic, najprawdopodobniej Heinemann, ufundował pałac w stylu neogotyckim. Niewielka budowla na planie prostokąta posiadała dwie kondygnacje i pokrywał ją płaski dach, a główna ozdobą były sterczyny imitujące wieżyczki. Do umieszczonego w ryzalicie głównego wejścia wiodły schodki. Przed pałacem znajdował się podjazd ozdobiony klombem, z kolei za nim założono ogród.
 
Działania z końca II wojny światowej odbiły się na pałacu.
 
 
 
Po wojnie stał się własnością państwa polskiego i nie wiadomo nic o jego historii prócz tego, że został rozebrany w latach 50tych. Odzyskany materiał wykorzystano podobno podczas odbudowy- wywieziono go gdzieś w Polskę, a miejsce gdzie stał porosło chaszczami. Dawny pałacowy park podzielono na działki, a z folwarku pozostała oficyna i budynki gospodarcze: stajnie, obory i spichlerz. Dziś widok pałacu w Mazurowicach pozostał na fotografii udostępnionej dzięki Fotopolska.eu.