pałac w Konarach

W niewielkiej odległości na wschód od Jawora leżą Konary– wieś wspomniana już w 1371r jako Kunir. Przed II wojną światową widniała jako Kuhnern.
 

Prawie nic nie wiadomo o jej historii przed XVIIw, bo dopiero wówczas wymienia się ówczesnych jej właścicieli pochodzących z rodu von Abschatz. Później Konary były w rękach rodzin von Borwitz, von Nimptsch, a od 1740r von Schaffgotsch na krótko, bo nim minęły cztery lata wymieniono starostę von Tschammer’a. Gdy zmarł w 1764r dziedziczyła najpierw żona, a następnie drugi syn- Georg. Jemu wieś zawdzięcza m.in. ufundowanie w 1815r szkoły katolickiej.
 

 
W 1830r majątek w Konarach kupił Karl von Mutius będący królewskim szambelanem. Za jego czasu wymieniono we wsi 4 folwarki oraz 2 wiatraki, 2 szkoły: katolicką i ewangelicką, browar oraz gorzelnię. Wśród następnych posiadaczy majątku byli: Wolf von Dallwitz (1856-1866), Schlesischer Bankverein (1872-1876), baron Bolko von Richthofen od lat 80tych XIXw.
 
 
Po nim od 1899r dziedziczył wnuk- Carl będący ostatnim właścicielem dóbr w Konarach przed końcem II wojny światowej. Był to człowiek wykształcony- doktor prawa, pełniący w latach 1918-1919 funkcję starosty powiatu strzegomskiego, a w wojsku zyskał stopień majora.

W drugiej połowie XVIIIw wieś prócz kościoła, szkoły, folwarków posiadała również pałac z parkiem. Niestety podzielił on los wielu budowli, których dziś już nie ujrzymy nigdzie indziej jak na niewielu fotografiach udostępnionych dzięki Fotopolska.eu. Barokowa rezydencja zyskała dzięki pracom z XIXw neogotycki styl. Posiadała trzy kondygnacje i pokryta była płaskim dachem. Powstałą na planie prostokąta budowlę zdobiła kwadratowa wieża oraz wykończenia- sterczyny imitujące maleńkie wieżyczki. Nad głównym wejściem umiejscowiono kartusz herbowy.

W końcówce wojny pałac w Konarach został uszkodzony.
 
 
 
Po jej zakończeniu znacjonalizowany majątek trafił pod zarząd PGR.
 
Rezydencji nie wyremontowano, co doprowadziło do jej ruiny, której ostatecznie pozbyto się w 1963r zostawiając do dziś resztki gruzu porośniętego chaszczami oraz pozostałości bram: pałacowej i parkowej. Z dawnego folwarku zachowały się zabudowania gospodarcze i mieszkalne tworzące spory dziedziniec. Do dziś ostał się również zarośnięty dawny park z polanką.