W niewielkiej odległości od Środy Śląskiej w kierunku A4 leży wieś Pęczków. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi w połowy XIIIw kiedy zwała się Panchow, następnie Panczcowo, w XVw Panczke oraz Panzkau przed II wojną światową.
Najwcześniej, bo już w drugiej połowie XIIIw, wymieniono jako właścicieli wsi wrocławski Klasztor Augustianów. Wśród kolejnych byli: bracia von Landeskron (od 1585r), ród von Abschatz oraz von Glaubitz, radca królewski von Böcklin (od 1748r), którego córki spieniężyły majątek ojca w 1760r na rzecz hrabiego Johanna von Carmer’a.
CIEKAWOSTKA
Johann Heinrich Casimir hrabia von Carmer, bo tak brzmiało pełne nazwisko właściciela Pęczkowa od 1760r, był z wykształcenia prawnikiem i piastował urząd radcy rządowego w Opolu. W 1768r został mianowany na ministra sprawiedliwości dla prowincji śląskiej, a następnie w 1779r był Wielkim Kanclerzem Królestwa Prus. Wówczas jego rodzina otrzymała tytuł hrabiowski. Wniósł wiele pracy w reformę prawa pruskiego jak też w sądownictwo i jemu zawdzięczało się stworzenie kodyfikacji prawa. Za swoją pracę pruski król odznaczył go Orderem orła Czarnego.
Wśród jego śląskich majątków prócz Pęczkowa było Osetno i Niwa, z których utworzył w 1801r Majorat Ryczeń. Kiedy zmarł w 1801r majątek pozostał w rodzinie. Najpierw dziedziczył syn Hans Friedrich, po jego śmierci 1809r wszystko przypadło porucznikowi Hansowi Carlowi. Awansował na rotmistrza, był też rycerzem Zakonu Joannitów i powiększył majątek o Lamowice Stare.
W 1857r wszystkie dobra przeszły w ręce kolejnego z rodu- Hansa Friedricha Ludwiga- syna poprzednika. Po niespełna 30 latach majątek nadal pozostał w rodzinie dziedziczony z kolei przez jego syna- Hansa Carla. Również i on piastował urzędowe stanowiska będąc asesorem, starszym ziemskim jak też rotmistrzem w rezerwie. Po nim majątek w Pęczkowie przypadł drugiemu w kolejności synowi, a nadmienić należy, że prócz niego miał jeszcze dwóch synów i trzy córki. W imieniu niepełnoletniego wówczas Carla Friedricha Johanna Heinricha Casimira hrabiego von Carmer pieczę nad majątkiem sprawował dyrektor ziemski.
Pęczków mógł niegdyś pochwalić się pałacem powstałym w XVIIIw podobno dla von Glaubitz’ów, a następnie przebudowanym w kolejnym stuleciu przez von Carmer’ów zyskując klasycystyczny styl. Przy pałacu stał folwark i rządówka oraz założono park.
Po II wojnie światowej majątek znacjonalizowano.
Znajdujący się w dość dobrym stanie pałac trafił pod zarząd Inspektoratu Rolnego, za czasów którego podupadł i to dość poważnie. Nic nie robiono, by zaradzić degradacji i mimo, że opuszczony w latach 60tych posiadał dach i spokojnie mógł zostać wyremontowany. W latach 70tych nowym zarządzającym został Zakład Rolny, który przyczynił się do rozebrania popadającego w ruinę pałacu.
Dziś wspomnieniem po pałacu w Pęczkowie są resztki piwnic oraz nieliczne fotografie udostępnione dzięki Fotopolska.eu. Z kolei mylnie brany za pałac dawny dom zarządcy majątku- rządcówka– z połowy XIXw ostał się i popada w ruinę. Podobnie rzecz ma się z parkiem, który dziczejąc zarasta.
Co zaś się tyczy folwarku, to pozostała po nim jedynie stodoła.