pałac w Karwińcu

 

Między Oleśnicą a Namysłowem, rzut beretem od Bierutowa leży Karwiniec. Początków wsi należy szukać w 1266r, kiedy to w akcie lokacyjnym wymieniona została jako Alertini Willa- wieś Alberta. Okazało się, że w owym czasie była to zaledwie część obecnej wsi. Przez wieki widniała jako Albertsdorf i Taschenberg, w połowie XVIIIw jako Langenhoff, a od 1785r do końca II wojny światowej jako Algenau, co tłumaczone było jako ziemia uprawna niejakiego Algena.
 

 
 
 
 
 
W centrum wsi stał kiedyś niewielki, ale ładny pałacyk postawiony w 1785r. Można go było zobaczyć jeszcze przed II wojną światową. Przy nim znajdował się folwark, a z czasem powstał park. Wymienieni zostali właściciele folwarku pochodzący z rodzin: von Loewenstein, von Nueffe, von Besler, von Bethusy i Schulten, a ostatnim przed II wojną światową był Otto Schmidt.
 
Była to mała wieś, gdzie z końcem XVIIIw odnotowano 213 mieszkańców, wśród których byli: katolicy, Żydzi oraz protestanci. W 1819r oddano do użytku szkołę ewangelicką, w której po wojnie uczyły się dzieci z klas I-III, a następnie stała się Podstawówką. Ponadto w połowie XIXw we wsi działał wiatrak, 2 młyny olejowe, cegielnia, mleczarnia parowa, fabryka krochmalu i gorzelnia. Odnotowano 25 rolników, 9 rzemieślników i 5 handlarzy. Przed 1939r wieś posiadała kowala i kołodzieja, a ponadto fabrykę cementu, sklep, suszarnię oraz 2 gospody.
 

Pałac w Karwińcu poprzez wspólnych właścicieli powiązany był z nieodległym pałacem w Przeczowie, do którego prowadziła leśna droga, a który choć opuszczony ma się całkiem nieźle. Wyczytałam, że dowodem wspólnoty obu pałaców były identyczne kute ogrodzenia parków, których w Karwińcu już nie uświadczymy.

 
 
 
 
Po zakończeniu wojny, częścią folwarku zarządzał Okręgowy Transport Leśny, a dziś mieści się tam przetwórnia owoców i warzyw. Odnośnie losów pałacu, to nie znalazłam żadnych informacji zarówno w jakim stanie przetrwał ostatnią wojnę, jak też kiedy na dobre zniknął z krajobrazu wsi.
 

Dziś pozostało po nim kilka zdjęć udostępnionych dzięki Fotopolska.eu i resztki go przypominające: brama folwarczna, oficyna z 1880r, budynek gospodarczy z 1890r oraz zniszczone zabudowania gospodarcze w postaci spichlerza, stodoły i obory. Z kolei po dawnym dwuhektarowym parku pozostały nieliczne drzewa. Kiedy go zakładano, na powierzchni 2 hektarów posadzono prócz wielu gatunków drzew również wiele rzadkich odmian krzewów oraz roślin egzotycznych.