Jedłownik jest częścią Wodzisławia Śląskiego i leży w dzielnicy Jedłownik- Turzyczka- Karkoszka, którą utworzono w 1996r. Niegdyś była to samodzielna wieś wspomniana na początku XIIIw jako własność komesa Gosława- posiadacza wielu dóbr na Ziemi Raciborskiej, zaliczana jest do najstarszych mieścin na Śląsku.
Niewiele wiadomo o późniejszych właścicielach tamtejszych dóbr, bo wspomniani są dopiero bracia Brunon i Alfred Hirsch’owie, od których nabył je w 1899r Gotfried Hese. Nie za długo był w ich posiadaniu, bo już w 1908r sprzedał swoją własność magnatowi węglowemu Fritzowi von Friedläender- Fuld’owi.
W 1930r należały do Rybnickiego Gwarectwa Węglowego, które nim minął rok sprzedano Przedsiębiorstwu Osadniczemu Ślązak.
CIEKAWOSTKA
Pochodzący z Berlina hurtownik węglowy Fritz von Friedläender- Fuld’a był założycielem Rybniker Steinkohlen Gewerkschaf czyli Rybnickiego Gwarectwa Węgłowego. Należały do niego kopalnie m.in.: „Römer” (nieczynna już kopalnia „Rymer”), „Anna” i „Emma” (obecnie „Marcel”). Interesował się chemiczną przeróbką węgla, który dawał wiele możliwości, bo wiedział, że będzie zbyt na jego pochodne.
Rybnickie Gwarectwo Węglowe zajmowało się również produkcją uboczną m.in. smoły, amoniaku oraz benzolu. Prócz tego wypalano własne cegły, na gruntach rolnych wypasano bydło, a we własnych mleczarniach przetwarzano mleko. Własnością przemysłowca był również pałac w Gorzycach. Gdy zmarł w 1917r majątek stał się własnością jego córki Marie-Anne von Goldschmidt-Rothschild, która do rozpoczęcia II wojny światowej była w posiadaniu kopalń jak też Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.
Eklektyczny pałacyk w Wodzisławiu- Jedłowniku wybudowano około 1901r dla podporucznika Pułku Ułanów Gotfryda Hesse. Piętrowa budowla posiada w ryzalitach dodatkowe piętra, ozdobiona została czworoboczną wieżą wykończoną dachem namiotowym. Stoi w niewielkim parku.
W 1931r pałacyk kupił Zarząd Kościelny i myślano jak zagospodarować budowlę. Dwa lata później swoją ofertę złożyły Siostry Opatrzności Bożej, które 22 września 1934r podpisały umowę najmu i zajęły się prowadzeniem Domu dla Dziewcząt i Kobiet Zdemoralizowanych Moralnie.
Gdy wybuchła II wojna światowa pałac zajęli okupanci tworząc w nim początkowo szpital, a później punkt dla przesiedleńców. Siostry zostały zmuszone opuścić go i gdy wojna się zakończyła swoją działalność prowadziły w wodzisławskim zamku aż do 1951r.
W niedługim czasie zmieniono profil działalności z resocjalizacji na opiekę nad dziećmi upośledzonymi i odtąd w pałacyku działa Dom Pomocy Społecznej dla dzieci upośledzonym intelektualnie.
Archiwalne zdjęcie dodano dzięki Fotopolska.eu