Mysłakowice to kolejne miejsce na planie wycieczki po Kotlinie Jeleniogórskiej. Wieś leży między Kowarami, a Jelenią Górą nad rzeką Łomnicą i jest największą wsią Kotliny mierzącą prawie 3,5km. Po zakończeniu II wojny światowej włączono ją do Polski i zmieniono niemiecką nazwę Zillertal-Erdmannsdorf na Toruńsk. Rok później dokonano ponownej zmiany nazwy i od tego czasu wieś zwie się Mysłakowice.
Pierwszym wspomnianym sołtysem osady był w 1366r niejaki Nitsche i z tego okresu pochodzi pierwsza wzmianka o niewielkiej wówczas wiosce. Z końcem XIVw mysłakowickie dobra lenne były własnością braci von Molberg. Kolejne wieki należały do rodzin: von Stange- posiadaczy majątku w niedalekim Staniszowie oraz do von Zedlitz.
Po zakończeniu wojny 30stoletniej, w połowie XVIIw Mysłakowice stały się własnością rodziny von Reibnitz, która była w jej posiadaniu do 1759r. Im zawdzięcza się powstanie pałacu. Potem wieś należała do Friedricha von Kottwitz’a, po którym w niedługim czasie odziedziczył ją ród von Richthofen.
Na początku XIXw dobra na krótko trafiły do hrabiego Friedricha von Kalkreuth’a, po którym w 1816r na 16 lat stały się własnością Augusta Neidhard’a von Gneisenau.
W 1832r cały majątek kupił król Prus Fryderyk Wilhelm III i odtąd aż do 1909r należał on do Hohenzollern ‘ów. W 1909r nastąpił podział wsi: część z pałacem stała się własnością Karla Richtera, zaś pozostałą kupił Rudolf Dressel.
CIEKAWOSTKA
W tej niewielkiej wsi w 1838r osiedlili się uciekający z Tyrolu przed prześladowaniami protestanci.
Pomysłodawczynią, by osiedlili się akurat tam była hrabina Fryderyka Reden z niedalekiego Bukowca. Założona osada składała się z 65 domów i by uwiecznić nazwę doliny, upamiętniając okolicę skąd przywędrowali, nowe miejsce nazwali Zillethal. Na jednym z domów, z wdzięczności do króla Prus, umieszczono napis: „Boże chroń króla Fryderyka Wilhelma III”. Wiele z tych tyrolskich domów pozostało do dziś.
Pałac w Mysłakowicach ufundował najprawdopodobniej w pierwszej połowie XVIIIw Maksymilian Leopold von Reibnitz. Przebudowano go w 1816r i wówczas na zlecenie hrabiego Augusta von Gneisenaua pracami kierował Josef Carl Raabe. Budowla zyskała klasycystyczny styl, nowe elewacje ale również nadbudowę ozdobioną kopułą.Powstał też ogród zimowy.
Za króla pruskiego rezydencja przeszła kolejną przebudowę.Podczas prac trwających od 1832 do 1835r skupiono się na wnętrzach, a z zewnątrz zmieniono jedynie kolor elewacji. Pracami kierował Karl Friedrich Schinkel uważany za najwybitniejszego twórcę klasycyzmu w Prusach. W owym czasie przy rezydencji założono rozległy park krajobrazowy.
Kolejna przebudowa miała miejsce dzięki następcy tronu Fryderykowi Wilhelm IV, który nadał jej styl neogotycki zatrudniając do prac Augusta Stüler’a – ucznia wcześniej wspomnianego architekta. Wówczas rezydencja zyskała wieżę, a wewnątrz zmieniono układ pomieszczeń tworząc w osobnym skrzydle sporych rozmiarów jadalnię. Ostatnim właścicielem mysłakowickiej rezydencji przez II wojną światową była rodzina Rudolf.
Po wojnie znacjonalizowany pałac należał do PGR-u oraz do Lasów Państwowych, a dziś mieści się w nim szkoła.
CIEKAWOSTKA
Przed pałacem w Mysłakowicach stoi pomnik z umieszczoną płaskorzeźbą Johanna Fleidla w tyrolskim kapeluszu.
Ten przywódca protestancki z Tyrolu uzyskał u pruskiego króla zgodę, by wygnańcy mogli osiąść na Śląsku. Wybrano go więc, by reprezentował nowych osiedleńców. Zmarł na początku 1853r. Pomnik miał uczcić półwiecze osadnictwa Tyrolczyków, ale odsłonięty został dopiero w 1890r. Trzykrotnie zmieniał swoje miejsce nim ostatecznie stanął przy mysłakowickim pałacu.
Pałac w Mysłakowicach z lotu ptaka:
https://polskazdrona.eholiday.pl/palac-w-myslakowicach-65.html
Archiwalne fotografie dodan0 dzięki Fototpolska.eu .
