Kaplica Czaszek w Czermnej

Czermna to obecnie dzielnica Kudowy- Zdroju, ale niegdyś samodzielna wieś, wspomniana już pod tą nazwą w 1354r.

Wiadomo, że wówczas istniała tam parafia, a ciekawostką jest, że Kudowa- Zdrój powstawała dopiero na jej obrzeżu.
 
Wśród kolejnych nazw odnotowano Tscherbney, Grenzeck w latach 1937- 1945, następnie Czerwone, by ostatecznie powrócić jako Czermna.

Kaplica Czaszek w Czermnej

– zabytek sakralny, znajdujący się 1km od centrum Kudowy Zdrój. Została zbudowana w latach 1776-1804 z inicjatywy Waclawa Tomaszka, który był Czechem. Barokowa kaplica jest niewielka, na planie kwadratu. Jej ściany i sklepienia pokrywa około 3000 czaszek i ludzkich kości. Kolejne 20- 30 tysięcy znajduje się w krypcie pod kaplicą.

Proboszcz pewnego dnia roku pańskiego 1776 w skarpie koło dzwonnicy, niedaleko kościoła zauważył ludzkie kości. Razem z grabarzem i kościelnym wygrzebali wszystkie kości i czaszki, które znajdowały się płytko pod ziemią. Ilość wykopanych ludzkich szczątek zaskoczyła ich. Okazało się, że pochodzą one od ofiar wojen na Ziemi Kłodzkiej, najprawdopodobniej wojny 30-stoletniej, prusko- austriackiej i 7-mioletniej oraz szerzących się potem epidemiach cholery z XVII i XVIIIw. Ksiądz razem z pomocnikami wydobyli wszystko, następnie zostało to oczyszczone, wybielone i zgromadzone w kaplicy.

 
 
 
 
 
Ksiądz był pod dużym wrażeniem katakumb w Rzymie, które zwiedził w 1775r, co zaowocowało wybudowaniem kaplicy ossuarium . Nazywa się tak wolno stojące budowle wznoszone w obrębie cmentarzy. Gdy w miejscu starego zakładano nowy cmentarz, w budowlach tych umieszczano ekshumowane szczątki zmarłych. Ossuaria tworzono też w miejscach wielkich bitew, po epidemiach lub klęskach głodu.

 
 
Budowlę kaplicy rozpoczęto w 1776r. Po jej wybudowaniu, co zajęło 8lat, proboszcz z grabarzem przez prawie 20 lat zbierali i gromadzili ludzkie szczątki z rejonu Kudowy, Dusznik i Polanicy. Obaj postanowili, by i ich szczątki spoczęły w kaplicy, gdy minie 20 lat od ich śmierci.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

W kaplicy eksponowana jest m.in. czaszka Tatara, czaszka ze zmianami chorobowymi, kość udowa dwumetrowego człowieka, źle zrośnięta kość nogi. Znajduje się tam również czaszka sołtysa, który w czasie wojny 7-mioletniej został rozstrzelany przez Prusaków. Powodem było to, że przeprowadzał przez Błędne Skały wojska austriackie. Jego żona zginęła od ciosu ostrym narzędziem próbując zasłonić męża, co również widać na czaszce.

Archiwalne zdjęcia udostępniono dzięki Fotopolska.eu